Kathedralen van klank

Als je naar het repertoire van Symfonieorkest Rijnmond kijkt, dan zie je dat we graag werken uit het grote romantische repertoire programmeren. Maar er is een belangrijke componist die nog nooit bij ons op de lessenaars heeft gestaan: Anton Bruckner. Hoog tijd dus om iets van deze componist te spelen. We hebben gekozen voor de vierde symfonie. Met zijn grandeur, zijn romantische uitstraling en zijn emotionele diepgang is dit Bruckners meest geliefde en meest gespeelde symfonie. 

Nog een reden om Bruckner te programmeren, is dat dit een van de favoriete componisten is van onze dirigent Alejandro Cantalapiedra. Dat is niet verwonderlijk als je bedenkt dat Alejandro als architect is afgestudeerd en dat de werken van Bruckner vaak worden omschreven als kathedralen van klank. In de vierde symfonie kan Alejandro noot voor noot en maat voor maat zijn muzikale kathedraal opbouwen.

Als de vierde symfonie van Bruckner de kathedraal is, dan vormt de Fanfare pour précéder “La Péri” van Paul Dukas het voorportaal. Het is een kort stuk voor koperblazers dat de perfecte opmaat vormt voor de rest van het concert. Het zet de luisteraar meteen rechtop in zijn stoel.

Tussen Dukas en Bruckner staat het Eerste vioolconcert van Max Bruch op het programma. Bruch schreef zijn vioolconcert al vroeg in zijn carrière. Een vriend vroeg Bruch, die zelf pianist was, eens waarom hij voor dit concert juist de viool had gekozen. De componist antwoordde: ‘Omdat de viool beter dan de piano een melodie zingen kan en de melodie de ziel van de muziek is’.

Op de flyer ziet u onze soliste, Adinda van Delft, staat spelen in een romaans gewelf. Een toepasselijker beeld hadden we niet kunnen vinden.