Zaterdag 28 juni 2025 20.15 uur

de Doelen, Rotterdam

 

Programma:

Dvořák: ouverture Můj Domov (Mijn thuis)

Smetana - uit Má Vlast (Mijn vaderland)

Vltava (Moldau) 

Šárka (Koningin der maagden)

​

 Dvořák: Celloconcert nr. 2  

​

​

Quirine Viersen, Alejandro Cantalapiedra en de liefde voor Dvořák​​

 

Hartstocht, tederheid, verlangen: er zijn veel woorden waarmee de liefde beschreven kan worden. Maar als muziek die liefde verklankt, dan wordt je hart pas echt geraakt.

In Dvořáks Mijn thuis en in Smetana’s Mijn vaderland gaat het vooral over de liefde voor Tsjechië. Je hoort vrolijke volksliedjes, je volgt de rivier de Moldau op haar tocht door het ruige landschap en leeft mee met een vurige Boheemse die in opstand komt tegen de macht van mannen.

Ook het celloconcert van Dvořák beschrijft de liefde, maar hier voel je vooral het diepe verdriet over een verloren geliefde. Solist in dit wondermooie concert is niemand minder dan Quirine Viersen. Over haar eigen spel zegt zij: “Wanneer ik musiceer doe ik dat altijd op een emotioneel niveau. Het krachtigst werkt dit wanneer de muziek uit het diepst van mijn binnenste komt.”

SOR staat onder leiding van de charismatische jonge dirigent Alejandro Cantalapiedra. Met zijn gedrevenheid en zijn unieke visie maakt hij van elk concert een belevenis. Het is echt een feest om Quirine en Alejandro samen te zien en te horen!

​

​

Biografie Quirine Viersen

 

‘Het bestuderen en spelen van muziek vanuit het emotionele niveau is essentieel voor me. [...] Ik wil cello spelen om die puurheid en essentie van de muziek over te brengen. Het voelt ook als de juiste manier om de luisteraar mee te nemen in de grote beweging, om samen “ontketend” te raken.’

 

Quirine Viersen vertolkte onder andere Barbers Celloconcert met de Niederrheinische Sinfoniker onder leiding van Diego Martin-Etxebarria. Op de internationale Cellobiënnale Amsterdam 2018 hernam ze Korngolds Celloconcert en speelde ze de wereldpremière van Glacier, een solowerk dat Jacob ter Veldhuis voor haar schreef. In 2019 stond Mozarts Fluitconcert, op cello, op het programma met Het Gelders Orkest onder Lucas Macias Navarro, en met het Nederlands Kamerorkest.

In 2011 nam Quirine Viersen Bachs Cellosuites voor het eerst op. The Strad schreef: ‘(Haar) interpretaties worden gekarakteriseerd door balans, verbeelding en een fijn gevoel voor fantasie.’ Een nieuwe kijk op zaken leidde tot een tweede complete opname, die eind 2018 uitkwam.

Na een vruchtbare, bijna 20-jarige samenwerking met Silke Avenhaus, is Quirine nieuwe duoverbanden aangegaan. Haar recital in het Concertgebouw Amsterdam in 2017 markeerde het succesvolle begin van de samenwerking met pianist Enrico Pace.

 

Ontwikkeling

Quirines vader, Yke Viersen (cellist in het Koninklijk Concertgebouworkest) was een logische, eerste invloed op haar talent, gevolgd door Jan Decroos en Dimitri Ferschtman. Op 16-jarige leeftijd was Quirine de jongste prijswinnaar ooit op het Scheveningen Internationaal Muziekconcours.

De inzichten van Ralph Kirshbaum en Natalia Gutman hebben Quirine Viersen sterk gevormd. Heinrich Schiff was haar allesomvattende mentor, die haar muziek leerde maken met de cello als instrument en haar spel door de beroemde ‘Navarra’-techniek verrijkte. 

Quirine won onder andere prijzen op het Rostropovich Concours Parijs 1990, op het Internationale Cello Concours Helsinki 1991, en op hetTchaikovsky Concours Moskou 1994. In datzelfde jaar ontving ze ook de meest prestigieuze staatsprijs voor klassieke muziek, de Nederlandse Muziekprijs.

 

Quirine Viersen speelt op de ‘Joseph Guarnerius Filius Andreae’ uit 1715, voorheen bespeeld door André Navarra. Het instrument werd op voorspraak van Heinrich Schiff welwillend ter beschikking gesteld door het Nationaal Muziekinstrumenten Fonds. Schiff deed haar voor dit instrument een van zijn strijkstokken cadeau.

 

Creatieve samenwerkingen

Als onderdeel van het winnen van de Credit Suisse Young Artist Award, trad Quirine tijdens het Luzern Festival 2000 op met de Wiener Philharmoniker onder leiding van Zubin Mehta.

 

Sindsdien heeft Quirine de breedheid van het cellorepertoire onder andere uitgevoerd met het Koninklijk Concertgebouworkest onder Herbert Blomstedt, Ingo Metzmacher en Bernard Haitink, het Nederlands Philharmonisch Orkest/Marc Albrecht, St. Petersburg Philharmonic Orchestra/Valery Gergiev, Frankfurt Radio Symphony/Hugh Wolff, Israel Philharmonic Orchestra/Georges Pehlivanian, Wiener Kammerorchester/Heinrich Schiff, Malmö Symphony Orchestra/Lawrence Renes, Tokyo Metropolitan Symphony Orchestra/Jean Fournet.

 

Quirine Viersen werkte samen met onder andere Antje Weithaas, Thomas Beijer, Leonidas Kavakos en Liza Ferschtman en is een graag geziene gast op festivals als het Delft Kamermuziekfestival, Rheingau Music Festival, Mondsee Tage, Luzerner Festwochen en de Salzburger Festspiele.

 

Tekst: Green Room Creatives

​

​